SI BERTONG BULAG AT SI NENENG SAKLAY

Isang Tula ...

Dalawang pusong pinagbuklod ng kapansanan

Ang isa ay balot sa dilim di alam ang kagandahan

Ang isa'y hirap kumilos, paa ay walang pakiramdam

Sa tulong ng pagmamahalan, buhay may kaligayahan

Si Berto ay isinilang sa mundo ng kadiliman

Maagang naulila, namalimos sa lansangan

Nang minsang inabot sa kalsada ng ulan

Isang pilay ang lumapit at siya ay tinulungan

Sa mundong walang kulay, may ibang naramdaman

Init ng kanyang palad sa puso niya ay dumarang

Bagama't  di namulat sa anumang kamunduhan

Natuto na umibig mangarap ng walang hanggan

Nagkatagpo, nagkasundo, bumuo ng isang mundo

Magsasama ng matapat, sa isa't isa ay nangako

Mata man ay walang ilaw, nagsumikap na mabuhay

Kapansana'y di ininda, namungad ng matiwasay

Minsan din naman ay mayroon ding tampuhan

Pag may tampo si Neneng nililipat mga kasangkapan

At pag si Berto ay napikon, nagka-untog-untog sa bahay

kanya namang itatago ang dalawa nitong saklay

Ang radyo at ang TV, kay Berto ay tanging libangan

Kapag may nagaganap, si Neneng ang nagsasa-larawan

Kaya nagtataka si Berto sa pelikulang puro padaing

Ang kasunod na nagaganap, labis na paglalambing

Kung minsan tuloy ay aking naitatanong ...

Kanilang kapalaran ay saan hahantong ?

Ngayong masigla pa, buhay ay may kabuluhan

Paano sa pagtanda, pag iginupo na ng karamdaman ?

ooo OO ooo

Nakilala ko ang mag-asawa dahil sa paminsan-minsan ay bumibili sa aking tindahan ng

babasahin si Berto para ipasalubong sa kanyang asawang si Neneng. Malaki ang agwat ng

edad ni Neneng kay Berto kaya karaniwan ay binabagabag na ito ng pananakit ng katawan

at hirap sa paglalakad ng naka-saklay. 

Gayundin kung minsan ay nagpapa-buo si Berto ng mga barya na kinita nito sa 

pamamalimos. Karaniwan ay kumikita naman siya ng humigit kumulang sa isang libong

piso, subali't ayon sa kanya ay mas nanaisin niya ang ipag-trabaho ito kaysa mamalimos

ng awa mula sa mga tao na mababa ang pagtingin sa'yo.

Ayon kay Berto, nangingiti lang siya kapag may nagsasabi na bukod mas matanda na 

ang  kanyang asawa sa kanya ay hindi pa ito maituturing na maganda. Sa katayuan niya 

ay hindi niya alam kung ano ang ibig sabihin ng "maganda" at ng "pangit". Ang tanging 

alam niya ay naging masaya ang buhay niya mula ng sila ay nagsama, at ang mahalaga 

ay ang mga naririnig niya at nararamdaman.

Wala man siyang nakikita ay nararamdaman naman daw niya ang kabutihan, ang 

kabaitan, at ang katapatan ng mga tao na nasa paligid niya.